Ναρκομανής ο Χίτλερ, ντοπαρισμένος ο στρατός

Οι σκοτεινές πλευρές του Αδόλφου Χίτλερ δεν παύουν να ιντριγκάρουν ακόμη και σήμερα, 70 χρόνια μετά τον θάνατό του.

Κατά καιρούς έχουν γραφτεί πολλά για το ιατρικό ιστορικό του, καθότι ο «Φίρερ» ήταν φιλάσθενος. Ωστόσο, ένα νέο βιβλίο, το οποίο βασίζεται στις ιατρικές καρτέλες του γιατρού που τον κούραρε, υποστηρίζει ότι τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Χίτλερ ήταν εθισμένος στις ναρκωτικές ουσίες, που θόλωναν την κρίση του.

Το βιβλίο με τίτλο «Η απόλυτη έκσταση: Ναρκωτικά στο Τρίτο Ράιχ» του δημοσιογράφου Νόρμαν Ολερ κυκλοφορεί τις επόμενες ημέρες και αναφέρει ότι ο προσωπικός γιατρός του Χίτλερ του έκανε ενέσεις, οι οποίες περιείχαν ένα κοκτέιλ ουσιών: Eukodal, το οποίο είναι παράγωγο της μορφίνης και απαλύνει τον πόνο, Eupaverin, που είναι σπασμολυτικό, και μικρή ποσότητα κοκαΐνης. Ο γιατρός Οτο Μορέλ κρατούσε αναλυτικά αρχεία των ενέσεων και των φαρμάκων που χορηγούσε στον Χίτλερ, ανάμεσα στα οποία ήταν διάφορες ορμόνες, ακόμη και σεξουαλικής διέγερσης, όταν ήταν μαζί του η Εύα Μπράουν. «Ο Χίτλερ ήταν ένας ναρκομανής», γράφει ευθαρσώς ο Ολερ, που εκτιμά ότι μετά την επίθεση εναντίον της Σοβιετικής Ενωσης ο «Φίρερ έχανε σταδιακά την επαφή με την πραγματικότητα εξαιτίας των ναρκωτικών».

Κατά τη διάρκεια της έρευνάς του, ο δημοσιογράφος ασχολήθηκε και με τη γενικότερη χρήση ναρκωτικών ουσιών κατά το Τρίτο Ράιχ. Οπως έχει καταγραφεί και σε άλλα βιβλία, το ναρκωτικό που ήταν ευρέως διαδεδομένο ήταν το Pervitin, το οποίο έγινε διάσημο και μέσα από τις επιστολές που έστελνε ο νεαρός τότε στρατιώτης Χάινριχ Μπελ στους γονείς του, ζητώντας τους να του εξασφαλίσουν κάποια δόση από το θαυματουργό αυτό φάρμακο.

Συμπτώματα

 
Το Pervitin κρατούσε ξάγρυπνους τους στρατιώτες και τους δημιουργούσε αίσθημα ευφορίας, που ήταν απαραίτητο για να αντεπεξέρχονται στις φρικαλεότητες του πολέμου. «Αυξημένη παρατηρητικότητα, ευφορία, εμφανέστατη αύξηση της αποδοτικότητας» είναι μόνο μία από τις πολλές σημειώσεις στρατιωτών και γιατρών που επικαλείται το βιβλίο για τα αποτελέσματα της ουσίας αυτής.

Η συστηματική χρήση του όμως -και σύμφωνα με τα στοιχεία οι στρατιώτες της Βέρμαχτ είχαν καταναλώσει εκατομμύρια χαπάκια- μπορούσε να οδηγήσει σε εξάρτηση και κατάθλιψη.

Ο Ολερ διάβασε προσεκτικά τα αρχεία που κρατούσε ο καθηγητής πολεμικής φυσιολογίας Οτο Ράνκε, ο οποίος ήταν και ο ίδιος φανατικός οπαδός του Pervitin. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, ο μεγάλος ενθουσιασμός του Χίτλερ για το «θαύμα της γενναιότητας που επέδειξαν οι Γερμανοί στρατιώτες» τους πρώτους μήνες του πολέμου ήταν απλώς ένδειξη αφέλειας.

Κατά την άποψη του Ολερ, ο Χίτλερ ερμήνευσε ως γενναιότητα την «ντοπαρισμένη απόδοση του στρατού» στο πεδίο της μάχης, η οποία κατά τη γνώμη του έπαιξε ακριβώς τον αντίστροφο ρόλο όσο περνούσε ο καιρός και αυξανόταν η χρήση ναρκωτικών στο στράτευμα.

ethnos.gr   ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ