Ουράνιο σόου από τη ‘Βροχή των Περσείδων’

Οι ερασιτέχνες αστρονόμοι, οι λάτρεις της ομορφιάς του νυχτερινού ουρανού αλλά και οι ρομαντικοί που πιστεύουν ότι οι ευχές τους θα πραγματοποιηθούν αν τις κάνουν βλέποντας τα πεφταστέρια

θα πρέπει να σηκώσουν ψηλά το βλέμμα τους τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης Πέμπτης για να δουν το εντυπωσιακό θέαμα της «Βροχής των Περσείδων», που θα είναι και φέτος συνεπής στο αυγουστιάτικο ραντεβού της.

Η βροχή των διαττόντων έχει ξεκινήσει από τις πρώτες μέρες του μήνα, αλλά το φαινόμενο θα κορυφωθεί τις πρώτες πρωινές ώρες της 13ης Αυγούστου, όταν υπολογίζεται ότι θα εμφανίζονται από 75 έως 150 μετέωρα κάθε ώρα. Ο αριθμός αυτός δεν πλησιάζει τους μεγαλύτερους που έχουν καταγραφεί ιστορικά, αλλά ο ρυθμός πτώσης των μετεώρων θα είναι αρκετά έντονος ώστε να προσφέρουν εξαιρετικό θέαμα σε όσους επιθυμούν να παρακολουθήσουν το φαινόμενο.

O κομήτης Σουίφτ-Τατλ

 
Η «Βροχή των Περσείδων» έχει πάρει το όνομά της εξαιτίας του γεγονότος ότι τα μετέωρα, τα οποία οφείλονται στα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω του ο κομήτης Σουίφτ-Τατλ, φαίνεται ότι προέρχονται από την κατεύθυνση του αστερισμού του Περσέα. Περνώντας από τη Γη, οι κομήτες αφήνουν πίσω τους μικρά σωματίδια σκόνης, τα οποία είναι συγκεντρωμένα σε ομάδες. Κατά τη διάρκεια της περιφοράς του γύρω από τον Ηλιο ο πλανήτης μας συγκρούεται μαζί τους και τότε αυτά εισέρχονται στην ατμόσφαιρα.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, και εφόσον κάποιος κομήτης έχει περάσει πρόσφατα, ο ρυθμός της εμφάνισης των μετεώρων μπορεί να ξεπεράσει και τα 1.000 την ώρα. Ο επίτιμος διευθυντής του Ψηφιακού Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου, Διονύσης Σιμόπουλος, εξηγεί πώς προκαλείται το φαινόμενο της «Βροχής των Περσείδων»: «Καθώς η Γη μας περιφέρεται στην τροχιά της γύρω από τον Ηλιο συναντά κάθε Αύγουστο το σύννεφο των σωματιδίων του κομήτη Σουίφτ-Τατλ. Ετσι καθώς η Γη μας τρέχει με 108.000 χιλιόμετρα την ώρα, πέφτει ακάθεκτη πάνω στο σύννεφο των σωματιδίων. Τα μικροσκοπικά αυτά σωματίδια, με βάρος ενός γραμμαρίου, χτυπάνε τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιράς μας σε ύψος περίπου 100 χλμ. και αναφλέγονται. Η ανάφλεξη αυτή ιονίζει τα γύρω στρώματα της ατμόσφαιρας, σχηματίζοντας έτσι μια φωτεινή σφαίρα 2 έως 3 μέτρων που κινείται με ταχύτητα 30 έως 60 χλμ. το δευτερόλεπτο. Αυτή τη φωτεινή σφαίρα, λοιπόν, βλέπουμε από τη Γη και ονομάζουμε διάττοντα, μετέωρο ή πεφταστέρι» λέει. Η «Βροχή των Περσείδων» μαζί με τη «Βροχή των Λεοντιδών» που παρατηρείται τον Νοέμβριο είναι οι δύο πιο σημαντικές εμφανίσεις διαττόντων από τις περισσότερες από 60 που καταγράφονται κάθε χρόνο. Η πρώτη καταγραφή των Περσείδων έγινε το 36 μ.Χ. από χρονικογράφους στην Κίνα.

«Ο Τζιοβάνι Σκιαπαρέλι μελέτησε τις τροχιές των διαττόντων του Αυγούστου και απέδειξε ότι έμοιαζαν με την τροχιά του κομήτη Σουίφτ-Τατλ που είχε εντοπιστεί στις 16 Ιουλίου του 1862 από τον Λούις Σουίφτ στη Ν.Υόρκη. Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που μια βροχή διαττόντων συνδέθηκε άμεσα με κάποιον δεδομένο κομήτη και επεξηγεί επίσης την αυξημένη εμφάνιση διαττόντων τις χρονιές 1861-1863. Είναι ενδιαφέρον επίσης να αναφέρουμε ότι αυτόν τον κομήτη παρατήρησε επισταμένα και ο τότε διευθυντής του Αστεροσκοπείου Αθηνών, Τζούλιους Σμιντ, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου και υπολόγισε τη μεταβολή της λαμπρότητάς του» εξηγεί ο κ. Σιμόπουλος.

ethnos.gr   Στέλιος Βογιατζάκης