Ανοιχτή επιστολή Βαρουφάκη σε Τσίπρα με αφορμή τα Wikileaks: Αγαπητέ Αλέξη...

Ανοιχτή επιστολή προς τον Αλέξη Τσίπρα στέλνει ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, την οποία φιλοξενεί η Εφημερίδα των Συντακτών.

«Αγαπητέ Αλέξη, σου απευθύνω τούτη την ανοιχτή επιστολή επειδή φοβάμαι ότι το σημαντικό κεφάλαιο των αποκαλύψεων των Wikileaks θα σπαταληθεί». 

Με αυτή τη φράση ξεκινά την ανοιχτή επιστολή του, ο πρώην υπουργός, και συνεχίζει:

«Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει ήπιο κομμάτι της τρόικας (το ευρωπαϊκό) και ανάλγητο (το ΔΝΤ). Tον Μάρτιο του 2015, όταν πληροφορούσα τον Ρέγκλινγκ πως, σύντομα, θα κληθούμε να επιλέξουμε μεταξύ τού να πληρώσουμε συντάξεις ή τη δόση του ΔΝΤ, μου απάντησε κοφτά: ''Να πληρώσετε το ΔΝΤ. Οι συντάξεις είναι η τελευταία προτεραιότητα!'' Η παρουσίαση λοιπόν του ΔΝΤ ως πιο ανάλγητου και της Επιτροπής ως πιο ήπιας είναι το μεγαλύτερο σφάλμα που μπορείς να κάνεις αυτήν τη στιγμή.

Το ότι το ΔΝΤ είναι ανάλγητο και κοινωνικά αναίσθητο δεν υπάρχει αμφιβολία. Επί δεκαετίες ''επισκέπτεται'' χώρες σε κρίση και χρησιμοποιεί την εξουσία του ''δανειστή ύστατης στιγμής'' ώστε να κατεδαφίσει μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να συνθλίψει μισθούς, να προλεταριοποιήσει μεσοαστούς επαγγελματίες. Αυτή είναι η θεσμική λειτουργία του και γι’ αυτό το ήθελε η κ. Μέρκελ στην Ελλάδα.

Παράλληλα, όμως, το ΔΝΤ κατανοεί πως η συρρίκνωση μιας οικονομίας σε κρίση (που είναι ο στόχος του) απαιτεί και μείωση του χρέους της (καθώς όταν τα εισοδήματα καταρρέουν, τα τοκιζόμενα χρέη δεν μπορεί να αποπληρωθούν). Σε χώρες που έχουν το νόμισμά τους, αυτό συνήθως γίνεται μέσω υποτίμησης (εφόσον οφείλεται στο ντόπιο νόμισμα). Στη δική μας απαιτείται κούρεμα, κάτι που ορίζει ρητά το καταστατικό του ΔΝΤ, αναγκάζοντας τον Τόμσεν (μετά έξι χρόνια παραβίασης του καταστατικού του ΔΝΤ) να θέλει πάση θυσία κούρεμα του χρέους μας».

«Συμμάχους δεν θα βρούμε, ούτε στον Βίζερ, ούτε, βέβαια στον Τόμσεν», προσθέτει και χαρακτηρίζει «δώρο» την δημοσίευση των Wikileaks, προτρέποντας τον κ. Τσίπρα να το χρησιμοποιήσει «τόσο εναντίον της καμένης Γης του ΔΝΤ, όσο και της χρεοδουλοπαροικίας της Επιτροπής».

ΤΖΑΚΟΥ ΕΛΕΝΑ