Η Μέρκελ τότε και τώρα
Το αντρικό στυλ που έχει υιοθετήσει, σε συνδυασμό με την οικονομική
κρίση, την έχουν κατατάξει στην πρώτη θέση της πιο αντιπαθητικής
πολιτικού στην Ελλάδα και όχι μόνο. Το αυστηρό ύφος και τα εξίσου
αυστηρά ταγέρ τα οποία είναι προφανές ότι δεν αντέχουν πάνω της, σε
κάνουν να πιστεύεις ότι αυτή η γυναίκα είναι διαφορετική. Σε απλά
ελληνικά, ότι δεν είναι και τόσο γυναίκα όπως εκατομμύρια άλλες.
Κι όμως. Αυτή η γυναίκα, και θηλυκή υπήρξε στα νιάτα της αλλά και
κατάφερε να γίνει ερωτεύσιμη στα μάτια ενός άντρα. Ή μάλλον δύο…
Μετά τον πρώτο της γάμο το 1977, ο οποίος και δεν ευδοκίμησε, η Άνγκελα
ερωτεύτηκε και πάλι τον Joachim Sauer. Ο πρώτος της σύζυγος, Ulrich
Merkel, του οποίου το όνομα και έχει διατηρήσει, ήταν ψυχίατρος…
Στις φωτογραφίες, η Άνγκελα Μέρκελ στο πλευρό του τότε δεσμού της
Joachim, το 1989 σε summer academy στην Πολωνία αλλά και σε ξένοιαστες
στιγμές της νεότητάς της… Ο σύζυγος της καγκελαρίου είναι χημικός και
μάλιστα θεωρείται από τους καλύτερους καθηγητές του κόσμου. Και προφανώς
και το απέδειξε αφού παντρεύτηκε την Άνγκελα Μέρκελ για την οποία
λέγεται πως πρέπει κανείς να ταιριάξει απόλυτα σε χημεία μαζί της για να
συνεννοηθεί, πόσο μάλλον για να συμπορευθεί…
Στο μεταξύ, «λύκαινα», «μανιακή με την εξουσία», «εγωπαθή», ταγό του
μυστικού συνθήματος «Αγοράζουμε την Ευρώπη», χαρακτηρίζει τη Γερμανίδα
καγκελάριο η συγγραφέας Γκέρτρουντ Χέλερ, στέλεχος των γερμανικών
κυβερνήσεων, πτυχιούχος Φιλοσοφίας, Λογοτεχνίας και Ιστορίας της Τέχνης
και καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο του Πάντερμπορν.
Κάνει λόγο για «Σύστημα Μ (σσ. Μέρκελ)», ενώ εμφανίζεται σχεδόν βεβαία πως η καγκελάριος «υπολογίζει μια πιθανή καταστροφή του ευρώ», παρουσιάζοντας ως επιχείρημα την πρόταση που η κ. Μέρκελ διατύπωσε στην κομισιόν, να διαδεχθεί τον Μπαρόζο ο πρωθυπουργός της Πολωνίας Τασκ, επειδή η συγκεκριμένη χώρα είναι εκτός ευρωζώνης και πιθανότατα με τη «συγκεκριμένη επιλογή δείχνει ότι μπορεί να υπολογίζει την έναρξη μίας νέας εποχής, στην οποία θα υπάρχουν και χώρες χωρίς ευρώ. Έτσι η Ευρώπη θα διασπαστεί».
«Η καγκελάριος δρα μεθοδικά και δεν αφήνει τίποτε στην τύχη», σημειώνει.
Στη συνέντευξη, που παραχωρεί στο ελληνικό περιοδικό "Crash" με αφορμή την κυκλοφορία, στην αγορά, του τελευταίου της βίβλιου υπό τον χαρακτηριστικό τίτλο «Η Νονά», η κ. Χέλερ αποδίδει στη Γερμανίδα καγκελάριο «πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα δαιμονικό παιχνίδι, με μυστικό σύνθημα "Αγοράζουμε Ευρώπη"», εκτιμώντας πως η Ανγκ. Μέρκελ «ασκεί τα καθήκοντά της, όπως σε ένα κατάστημα γενικού εμπορίου: προϊόντα που δεν πωλούνται, αποσύρονται από την κυκλοφορία. Προϊόντα ανταγωνιστικά, τα οποία πωλούνται ευκολότερα, αντιγράφονται».
Η συγγραφέας δεν παραλείπει να αναφέρει πως ακόμη και ο πολιτικός της μέντορας, Χέλμουτ Κολ, είναι επικριτικός απέναντι στην κ. Μέρκελ, κι αυτό επειδή η καγκελάριος έχει συμβούλους τρίτης κατηγορίας, δεν επιτρέπει να έχει κοντά της άριστους, τους καλύτερους. Καθέναν που είναι καλός τον θεωρεί πιθανό αντίπαλο, ανταγωνιστή...». Άλλωστε, όπως συμπληρώνει η ίδια, εκείνος την είχε τοποθετήσει σε «αξίωμα, που δεν ήταν ιδιαίτερα "επικίνδυνο" να το αξιοποιήσει για να ανελιχθεί στην εξουσία», αλλά εκείνη τα κατάφερε μετά την πτώση του.
Η κ. Χέλερ περιγράφει ένα αναξιόπιστο, ανήθικο πρόσωπο, το οποίο «χρησιμοποιεί την ηθική σαν όργανο για να κάνει τους πολίτες να νιώθουν ασφαλείς και την επόμενη μέρα εφαρμόζει μία θέση, την οποία είχε καταγγείλει χθες». Επιπλέον, όπως σημειώνει, η κ. Μέρκελ «παρακάμπτει το γερμανικό Σύνταγμα, αλλά και το ευρωπαϊκό Δίκαιο χωρίς να συναντά αντιδράσεις. Έτσι καταστρατηγεί διατάξεις και αξίες». Όσο για το πώς ερμηνεύει η ίδια τα υψηλά ποσοστά προτίμησης των Γερμανών ψηφοφόρων, που συγκεντρώνει η Γερμανίδα καγκελάριος, η κ. Χέλερ τα αποδίδει στο ότι «έχει αναδειχθεί σε υπερκομματική», αλλά -όπως λέει- «το ερώτημα είναι αν αυτό είναι καλό για τη δημοκρατία. Δηλαδή, είναι θετικό να υπάρχει μία ομοιομορφία, να δίνουμε συνεχώς τα χέρια και η αντιπολίτευση να χάνεται; Κάθε σχετική απόφαση, που θα λαμβάνεται έτσι, θα είναι σωστή;».
Κάνει λόγο για «Σύστημα Μ (σσ. Μέρκελ)», ενώ εμφανίζεται σχεδόν βεβαία πως η καγκελάριος «υπολογίζει μια πιθανή καταστροφή του ευρώ», παρουσιάζοντας ως επιχείρημα την πρόταση που η κ. Μέρκελ διατύπωσε στην κομισιόν, να διαδεχθεί τον Μπαρόζο ο πρωθυπουργός της Πολωνίας Τασκ, επειδή η συγκεκριμένη χώρα είναι εκτός ευρωζώνης και πιθανότατα με τη «συγκεκριμένη επιλογή δείχνει ότι μπορεί να υπολογίζει την έναρξη μίας νέας εποχής, στην οποία θα υπάρχουν και χώρες χωρίς ευρώ. Έτσι η Ευρώπη θα διασπαστεί».
«Η καγκελάριος δρα μεθοδικά και δεν αφήνει τίποτε στην τύχη», σημειώνει.
Στη συνέντευξη, που παραχωρεί στο ελληνικό περιοδικό "Crash" με αφορμή την κυκλοφορία, στην αγορά, του τελευταίου της βίβλιου υπό τον χαρακτηριστικό τίτλο «Η Νονά», η κ. Χέλερ αποδίδει στη Γερμανίδα καγκελάριο «πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα δαιμονικό παιχνίδι, με μυστικό σύνθημα "Αγοράζουμε Ευρώπη"», εκτιμώντας πως η Ανγκ. Μέρκελ «ασκεί τα καθήκοντά της, όπως σε ένα κατάστημα γενικού εμπορίου: προϊόντα που δεν πωλούνται, αποσύρονται από την κυκλοφορία. Προϊόντα ανταγωνιστικά, τα οποία πωλούνται ευκολότερα, αντιγράφονται».
Η συγγραφέας δεν παραλείπει να αναφέρει πως ακόμη και ο πολιτικός της μέντορας, Χέλμουτ Κολ, είναι επικριτικός απέναντι στην κ. Μέρκελ, κι αυτό επειδή η καγκελάριος έχει συμβούλους τρίτης κατηγορίας, δεν επιτρέπει να έχει κοντά της άριστους, τους καλύτερους. Καθέναν που είναι καλός τον θεωρεί πιθανό αντίπαλο, ανταγωνιστή...». Άλλωστε, όπως συμπληρώνει η ίδια, εκείνος την είχε τοποθετήσει σε «αξίωμα, που δεν ήταν ιδιαίτερα "επικίνδυνο" να το αξιοποιήσει για να ανελιχθεί στην εξουσία», αλλά εκείνη τα κατάφερε μετά την πτώση του.
Η κ. Χέλερ περιγράφει ένα αναξιόπιστο, ανήθικο πρόσωπο, το οποίο «χρησιμοποιεί την ηθική σαν όργανο για να κάνει τους πολίτες να νιώθουν ασφαλείς και την επόμενη μέρα εφαρμόζει μία θέση, την οποία είχε καταγγείλει χθες». Επιπλέον, όπως σημειώνει, η κ. Μέρκελ «παρακάμπτει το γερμανικό Σύνταγμα, αλλά και το ευρωπαϊκό Δίκαιο χωρίς να συναντά αντιδράσεις. Έτσι καταστρατηγεί διατάξεις και αξίες». Όσο για το πώς ερμηνεύει η ίδια τα υψηλά ποσοστά προτίμησης των Γερμανών ψηφοφόρων, που συγκεντρώνει η Γερμανίδα καγκελάριος, η κ. Χέλερ τα αποδίδει στο ότι «έχει αναδειχθεί σε υπερκομματική», αλλά -όπως λέει- «το ερώτημα είναι αν αυτό είναι καλό για τη δημοκρατία. Δηλαδή, είναι θετικό να υπάρχει μία ομοιομορφία, να δίνουμε συνεχώς τα χέρια και η αντιπολίτευση να χάνεται; Κάθε σχετική απόφαση, που θα λαμβάνεται έτσι, θα είναι σωστή;».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου