Λάμψη, ατάκες και κριτικές αστέρων στην πρεμιέρα του «Αστακού» στις Κάννες

Ολα τα αστέρια της νέας ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου συγκέντρωσαν πάνω τους τα φλας των φωτογράφων στις Κάννες, όπου το «The Lobster» έκανε την επίσημη πρεμιέρα του.

Η Ρέιτσλ Βάιζ, ο Κόλιν Φάρελ, η Λέα Σεϊντού, η Αγγελική Παπούλια, ο Τζον Σι Ράιλι, ο Μπεν Γουίσοου και οι άλλοι λαμπεροί πρωταγωνιστές του φιλμ φωτογραφήθηκαν από το πρωί για τη συνέντευξη Τύπου και την πρεμιέρα της ταινίας, που συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα του 68ου Φεστιβάλ των Καννών: Είναι η πρώτη ταινία έλληνα σκηνοθέτη που συμμετέχει στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα των Καννών μετά από 17 ολόκληρα χρόνια και το «Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα» του αείμνηστου Θόδωρου Αγγελόπουλου.

Ακολούθησε το βράδυ ένα νέο μπαράζ φωτογραφήσεων και λάμψης με τους συντελεστές της ταινίας να εμφανίζονται με επίσημο ένδυμα κατά την προβολή της. 

Oι πρώτες κριτικές του διεθνούς Τύπου υπήρξαν ενθαρρυντικές με τον Guardian να δίνει τρία αστέρια (στα πέντε), να χαρακτηρίζει το φιλμ «ευχάριστα παράξενο», αλλά και να εκφράζει ενστάσεις για το μάλλον άνευρο τέλος.

Μια συμπαραγωγή Ιρλανδίας, Ελλάδας, Γαλλίας, Ολλανδίας και Βρετανίας, η ταινία του Γιώργου Λάνθιμου είναι μια αντισυμβατική ιστορία αγάπης, τοποθετημένη σε ένα δυστοπικό, κοντινό μέλλον, όπου όλοι οι μοναχικοί άνθρωποι, σύμφωνα με τους κανόνες της Πόλης, συλλαμβάνονται και μεταφέρονται στο Ξενοδοχείο. Εκεί είναι υποχρεωμένοι να βρουν έναν ταιριαστό σύντροφο μέσα σε 45 μέρες. Αν αποτύχουν μεταμορφώνονται σε ένα ζώο της επιλογής τους κι απελευθερώνονται στο Δάσος. Ενας απελπισμένος άντρας το σκάει από το Ξενοδοχείο στο Δάσος εκεί όπου ζουν οι Μοναχικοί κι εκεί ερωτεύεται, ακόμη κι αν αυτό είναι ενάντια στους κανόνες τους.

Το «The Lobster» είναι η τέταρτη ταινία του Γιώργου Λάνθιμου μετά την «Κινέτα», τον «Κυνόδοντα» (που συμμετείχε στο «Ενα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών το 2009) και τις «Αλπεις», ενώ το φιλμ σηματοδοτεί την τρίτη συνεργασία του στο σενάριο με τον Ευθύμη Φιλίππου, μαζί με τον οποίο είχαν κερδίσει το βραβείο Σεναρίου για τις «Αλπεις» στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.

Στη συνέντευξη Τύπου ο Γιώργος Λάνθιμος κάθησε ανάμεσα στους πρωταγωνιστές της ταινίας του. Και μίλησε για την ιδέα και το πείραμα του «The Lobster»:

«Μαζί με τον Ευθύμη Φιλίππου, μόλις τελειώσουμε μια ταινία, αρχίζουμε τη συζήτηση για την επόμενη. Οπότε κι αυτή τη φορά ξεκινήσαμε συζητώντας ό,τι μας ερχόταν στο μυαλό, καταστάσεις, θέματα που θέλαμε να εξερευνήσουμε, μικρές ιστορίες. Κι είπαμε ότι θέλαμε να κάνουμε κάτι για τις σχέσεις, τις ανθρώπινες σχέσεις, μ’ έναν πιο ρομαντικό τρόπο. Δουλέψαμε μαζί και φτιάξαμε την ταινία. Αποφασίσαμε να κάνουμε την ταινία στα αγγλικά, γιατί μετά από 2-3 ταινίες στην Ελλάδα ήθελα να κάνω κάτι μεγαλύτερο και στην Ελλάδα είναι κάπως περιορισμένος ο τρόπος που μπορούν να γίνουν οι ταινίες»

«Αυτή εδώ η ταινία είναι όπως όλες που κάναμε, απλώς αυτή τη φορά πληρώσαμε τον κόσμο! Είχαμε μεγάλη δημιουργική ελευθερία, κάναμε αυτά που θέλαμε στο όριο που μπορούσαμε, οι παραγωγοί μου με υποστήριξαν απόλυτα κι ήταν μια διαφορετική εμπειρία λόγω χώρας, αλλά με την ίδια κινηματογραφική προσέγγιση. Στην εποχή μας ο κόσμος ζει και δουλεύει οπουδήποτε. Κι είναι ευκολότερο να κάνεις μια ταινία στα αγγλικά και με μεγαλύτερα μέσα, απ ό,τι στην Ελλάδα».

Ερωτηθείς για τις κινηματογραφικές του αναφορές, ο Λάνθιμος απάντησε πως βλέπει πολλές ταινίες και πως «η κινηματογραφική παράδοση κι η pop culture εννοείται ότι περνούν στη δουλειά μου».

«Ομως», προσέθεσε, «μ' επηρεάζει το ήθος κι η φιλοσοφία κάποιων σκηνοθετών περισσότερο παρά οι ταινίες τους. Και για να πω την αλήθεια, στην προετοιμασία για το "The Lobster", εκείνο που έβλεπα συνέχεια ήταν το βρετανικό ριάλιτι "The Hotel"»!

Για το αν θα ξανακάνει ταινία στην Ελλάδα ο Γ. Λάνθιμος ήταν αφοπλιστικός: «Γιατί όχι, δεν ήξερα καν ότι αυτή η ταινία θα γινόταν τελικά στην Ιρλανδία, το να κάνεις μια ταινία είναι κάτι το απρόβλεπτο και το είδος της δουλειάς που κάνουμε συνήθως μπορεί να τοποθετηθεί σε πολλά μέρη - μάλιστα μ’ αρέσει ν’αντλώ απ’ αυτό το γεγονός. Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο τωρινό σχέδιο, αλλά θα έκανα ταινία ξανά στην Ελλάδα αν το ένιωθα σωστό, δεν αποκλείω τίποτα».

Τον λόγο πήραν βέβαια και οι πρωταγωνιστές του «The Lobster»:

Ο Τζον Σι Ράιλι είπε: «Καταλαβαίνω αν μου αρέσει ένα σενάριο από το πόσο γρήγορα το διαβάζω. Ημουν ήδη φαν του Γιώργου, το "The Lobster" το διάβασα αμέσως, το βρήκα πολύ υπονομευτικό κι αστείο, αλλά και πολύ ειλικρινές, με μια αίσθηση του παραλόγου που απολαμβάνω στο σινεμά».

Η σαγηνευτική Λεά Σεϊντού χαρακτήρισε το σενάριο «μοναδικό, πρωτότυπο, με μια κινηματογραφική γλώσσα πολύ ιδιαίτερη, ένα αλλιώτικο σύμπαν»

«Μου αρέσει αυτό που λέει για τις ανθρώπινες σχέσεις και τον παραλογισμό του δικού μας σύμπαντος, αλλά ταυτόχρονα είναι ρομαντικό και συγκινητικό. Ο νατουραλισμός του, και στον τρόπο που χρησιμοποιεί τους ηθοποιούς του, μου φέρνει στο μυαλό τον Μπρεσόν» προσέθεσε.

Από την πλευρά της η Αγγελική Παπούλια είπε πως «κάθε φορά που διαβάζω μια νέα ταινία του Γιώργο μου κάνει μια καινούρια έκπληξη, αυτή εδώ ήταν πολύ αστεία και βίαια και γλυκιά, μ’ άρεσε πολύ. Σε κάθε του ταινία διαγράφω την υποκριτική, προσπαθώ να είμαι παρούσα και ν’ αντιδρώ μ’ έναν απλό κι άμεσο τρόπο, να μην εκλογικεύω τους ήρωες, ν’ αφήνω τα πράγματα ανοιχτά για να είναι πιο διφορούμενα»

Ο μεγάλος σταρ του φιλμ, ο Κόλιν Φάρελ είπε: «Είναι μια ταινία μοναδική κι ιδιαίτερη. Είχα δει τον "Κυνόδοντα" στη Φιλαδέλφιεα, μου είχε φανεί ισόποσα ανησυχητική και συγκινητική, δεν κατάλαβα ούτε εκείνη την ταινία, ούτε αυτήν εδώ, αλλά είναι η πιο ανοιχτή σε ερμηνείες ταινία που έχω κάνει, είναι ένας ιδιαίτερος κόσμος με τους περιορισμούς ή την ελευθερία των δικών του κανόνων. Μιλήσαμε με τον Γιώργο στο skype για μια ώρα, κατά την οποία είπαμε λίγες λέξεις: ήταν άβολο και lovely».

Στο ταλέντο του Λάνθιμου που διέκρινε στον «Κυνόδοντα» στάθηκε η Ρέιτσελ Γουάιζ: «Είδα τον "Κυνόδοντα" και με ισοπέδωσε - δεν είχα ξαναδεί τέτοια ηθοποιοία, εντελώς νατουραλιστικό κι ειλικρινές σινεμά, σε ένα σύμπαν που δεν αναγνώριζα. Τόσο υψηλής σύλληψης χωρίς τεχνικά βοηθήματα. Ολο έρχεται από τη φαντασία του, μια τεράστια, αγνή φαντασία κι ήθελα να βρεθώ κι εγώ σε ένα από τα σύμπαντά του. Αγάπησα πολύ το σενάριο, δεν είχα ιδέα πώς θα το κάνω, αφέθηκα στα χέρια του, μας υπνωτίζει. Ενιωθα μεθυσμένη, από την αγάπη και τη σκληρότητα, από μια ταινία που εκφράζει πολύ αληθινά πράγματα για τον πολιτισμό μας, που είναι ένας βάρβαρος κόσμος γεμάτος αγάπη»

Ο Μπεν Γουίσοου, ήδη ψαγμένος με το «Cloud Atlas», είπε για το φιλμ του Λάνθιμου: «Ηταν ένα απίστευτα πρωτότυπο σενάριο. Λυρικό, ανοιχτό σε νέους τρόπους να κάνεις σινεμά».

Τέλος η Αριάν Λαμπέντ είπε: «Εκείνο που με συγκίνησε είναι ότι παίζει με τους κανόνες του τρόπου ζωής και της κοινωνίας μας, τους ωθεί για να φτάσει στο αληθινό που έχουμε μέσα μας. Στο γιατί ερωτευτόμαστε, με έντιμο κι ειλικρινή τρόπο».

tanea.gr