Το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης είναι μια κλινική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από αδυναμία και κούραση η οποία καταβάλλει τον ασθενή. Το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της ζωής στις μεγάλες πόλεις. Πολλοί άνθρωποι ξυπνούν κάθε πρωί με την αίσθηση ότι δεν έχουν ξεκουραστεί, με συνέπεια να αισθάνονται εξαντλημένοι και να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ημέρας. Αυτό όπως είναι φυσικό επηρεάζει αρνητικά την ψυχολογία τους, αυξάνει το άγχος τους και τελικά επιτείνει τα συμπτώματα. Συνοδεύεται από πόνους στους μυς και στις αρθρώσεις, από κατάθλιψη, αϋπνία. Παράλληλα ο ασθενής δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί.
Η διάρκεια της νοσολογικής αυτής κατάστασης που μοιάζει με την κλινική εικόνα της γρίπης ή του κρυολογήματος, είναι μεγαλύτερη από 6 μήνες. Μπορεί να υπάρχει συνεχώς ή να φεύγει και να επαναλαμβάνεται.
Μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί ακριβώς ποια είναι η αιτία που προκαλεί τη διαταραχή αυτή. Παλαιότερα υπήρχαν υποψίες ότι είναι ο ιός του Epstein-Barr που προκαλούσε την ασθένεια. Παράλληλα είχε παρατηρηθεί ότι το σύνδρομο αυτό παρουσιαζόταν μετά από μόλυνση όπως για παράδειγμα μετά από ηπατίτιδα ή ακόμη μετά από το κοινό κρυολόγημα.
Παρά τις διαπιστώσεις αυτές δεν έχει βρεθεί ακόμη το τι προκαλεί την πάθηση. Οι παράγοντες κινδύνου που συσχετίζονται με το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης είναι το συναισθηματικό στρες, ορμονικές διαταραχές, αλλεργίες και η έκθεση σε ορισμένες τοξίνες.
Οι περισσότερες περιπτώσεις εκδηλώνονται σε γυναίκες. Υπάρχουν επίσης περιστατικά σε παιδιά και σε έφηβους.
Επειδή η κούραση είναι ένα σύμπτωμα που υπάρχει σε πολλές ασθένειες, είναι σημαντικό να γίνει μια καλή κλινική και εργαστηριακή διερεύνηση του ασθενούς για να αποκλειστούν όλες οι άλλες γνωστές αιτίες που προκαλούν κούραση και καταβολή.
Επειδή το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης είναι μια ιδιάζουσα κλινική κατάσταση, οι ειδικοί που έχουν μελετήσει σε βάθος την νοσολογική αυτή οντότητα, θεωρούν ότι για να μπορέσει να γίνει αποδεκτή η διάγνωση αυτή θα πρέπει να υπάρχουν στον ασθενή τουλάχιστο 4 ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα και αυτό για μια χρονική διάρκεια μεγαλύτερη των 6 μηνών:
-Απώλεια της βραχυπρόθεσμης μνήμης και σοβαρές δυσκολίες στη συγκέντρωσηΠόνος στο λαιμό με φαρυγγίτιδα
- Μεγάλοι λεμφαδένες στο λαιμό ή στις μασχάλες
- Μυϊκοί πόνοι
- Πόνοι στις αρθρώσεις χωρίς όμως σημεία φλεγμονής όπως για παράδειγμα ερύθημα ή πρήξιμο
- Έντονοι πονοκέφαλοι που μπορούν να παρουσιάζονται με διαφορετικό τρόπο και τύπο
- Ο ύπνος δεν ξεκουράζει τον ασθενή με αποτέλεσμα να επηρεάζει την ικανότητα του να λειτουργήσει κανονικά
- Κούραση που εγκαθίσταται μετά από οποιαδήποτε προσπάθεια και η οποία διαρκεί περισσότερο από μία ημέρα
Η ασθένεια μπορεί να παρουσιαστεί με διαφορετικές μορφές. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι ασθενείς ανακάμπτουν και αρχίζουν να εργάζονται κανονικά. Άλλοι όμως χειροτερεύουν και η ασθένεια μπορεί να διαρκέσει για χρόνια.
Διαφορική διάγνωση:
Είναι σημαντικό να τονισθεί ότι η κούραση μπορεί να είναι φυσιολογικού τύπου, όμως μπορεί επίσης να είναι μια γενική έκφραση μιας ψυχολογικής ή σωματικής διαταραχής.
Η παθολογική κούραση μπορεί να συνοδεύει μια μεγάλη κατηγορία, διαφόρων ειδών σωματικές ασθένειες όπως επίσης και καταστάσεις ψυχικών καταπονήσεων όπως η κατάθλιψη και το στρες.
Ο τρόπος με τον οποίο εμφανίζεται και εξελίσσεται η κούραση σε ένα άτομο μπορεί να βοηθήσει για να δώσει μια αρχική εντύπωση για το τι την προκαλεί.
Κατά γενικό κανόνα μια κούραση που δεν υποχωρεί μετά από ένα ικανοποιητικό τρόπο ύπνου, μετά από ξεκούραση ή ακόμη μετά από τον έλεγχο του στρες, μπορεί να έχει μια παθολογική αιτία.
Τα άτομα που όταν ξυπνήσουν το πρωί νιώθουν ξεκούραστα αλλά πολύ γρήγορα εγκαθίσταται σε αυτά μια έντονη κούραση, με τρόπο συστηματικό και χωρίς ένα ειδικό λόγο όπως για παράδειγμα η έλλειψη ύπνου, είναι καλό να ελεγχθούν από το γιατρό τους για να αποκλειστεί μια πιθανή πάθηση.
Επίσης άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη, ξυπνούν κουρασμένα και παραμένουν κουρασμένα στον ίδιο βαθμό καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας.
Σίγουρα, οι διάφορες μορφές με τις οποίες μπορεί να εκδηλωθεί η χρόνια κούραση, δεν μπορούν με απόλυτο τρόπο να προσδιορίσουν τον τύπο μιας πιθανής παθολογίας που κρύβεται πίσω. Για αυτό, κάθε φορά που η κούραση είναι ασυνήθιστη, το άτομο που υποφέρει από αυτή θα πρέπει να εξετάζεται από το γιατρό του.
Ασθένειες που συνοδεύονται από χρόνια κόπωση:
- Οι ασθένειες που συνοδεύονται από χρόνια κόπωση είναι πολλές και επηρεάζουν πολλά συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού. Μερικές από αυτές είναι οι πιο κάτω:
- Οι διάφορες μορφές αναιμίας ακόμη και οι πολύ συχνές αναιμίες λόγω έλλειψης σιδήρου μπορεί να συνοδεύονται από χρόνια κούραση
- Οι ενδοκρινολογικές παθήσεις όπως ο υποθυρεοειδισμός, ο διαβήτης, η νόσος του Addison και η ακρομεγαλία
- Οι καρδιακές παθήσεις όπως η καρδιακή ανεπάρκεια
- Οι διάφορες μορφές αρθρίτιδας, η χρόνια νεανική ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο ερυθηματώδης λύκος
- Οι κακοήθεις νόσοι
- Οι μολυσματικές ασθένειες, οι ιώσεις, οι βακτηριδιακές λοιμώξεις, το AIDS, η φυματίωση, η μαλάρια, η γρίπη, η λοιμώδης μονοπυρήνωση
- Η κακή διατροφή, η υπερβολική σωματική εξάσκηση, οι διάφορες μορφές αλλεργίας, οι αϋπνίες, το στρες, η κατάθλιψη, η θλίψη
- Επίσης πρέπει να προσθέσουμε ότι μια μεγάλη ποικιλία φαρμάκων προκαλούν κούραση. Τέτοια φάρμακα είναι τα αντίισταμινικά (που χρησιμοποιούνται εναντίον της αλλεργίας), τα ηρεμιστικά, ορισμένα αναλγησικά, τα αντί-υπερτασικά, τα διουρητικά και άλλα
Σίγουρα δεν σημαίνει ότι όποιος νιώθει μια συνεχή κούραση, πάσχει από μια σοβαρή ασθένεια.
Εάν όμως η κόπωση είναι παρατεταμένη, έντονη, ανεξήγητη και διαταράσσει την κανονική ζωή του ατόμου, τότε χρειάζεται μια αξιολόγηση της κατάστασης από γιατρό.
Θεραπεία:
Δεν υπάρχει ειδική αιτιολογική θεραπεία για το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης. Επειδή η αιτία δεν έχει βρεθεί, δεν μπορούν να δοθούν ειδικά φάρμακα εναντίον της όπως επίσης δεν μπορεί να γίνει πρόληψη.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος μπορεί να βασιστεί σε διάφορες θεραπείες οι οποίες πιθανόν να είναι χρήσιμες. Είναι σημαντικό όπως οι γιατροί μαζί με τους ασθενείς τους, να διερευνήσουν για να βρουν την κατάλληλη εξατομικευμένη προσέγγιση που μπορεί να είναι η καλύτερη για την κάθε περίπτωση.
Μεταξύ των προσεγγίσεων που θα πρέπει να δοκιμαστούν στην κάθε περίπτωση περιλαμβάνονται και τα ακόλουθα:
Αλλαγή του τρόπου ζωής: Οι ασθενείς με το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης θα πρέπει να γνωρίζουν καλά τις δυνατότητες και όριά τους και ανάλογα να προσαρμόζουν το ρυθμό τους. Πρέπει να αποφεύγουν ασυνήθιστες καταστάσεις εξαιρετικής σωματικής καταπόνησης και να αποφεύγουν στο μέτρο του δυνατού, το συναισθηματικό στρες.
Άσκηση: Η ήπια σωματική άσκηση μπορεί να είναι χρήσιμη για να διατηρείται ο οργανισμός σε καλή φόρμα. Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 1997, αναφέρεται ότι, η εξήγηση των συμπτωμάτων από τον ιατρό με κατανοητούς όρους και η ενθάρρυνση του ασθενούς για κάποια προοδευτικά αυξανόμενη άσκηση, μπορεί να οδηγήσει σε βελτίωση της κατάστασής αυτών των ασθενών. Συγκεκριμένα, συνολικά 148 ασθενείς με συμπτώματα συνδρόμου χρόνιας κόπωσης, κατανεμήθηκαν τυχαία σε 4 ομάδες. Η ομάδα ελέγχου έλαβε μια καθορισμένη ιατρική θεραπεία. Οι υπόλοιπες ομάδες παρέμβασης έλαβαν ποικίλους βαθμούς θεραπείας, συμπεριλαμβανομένης και της επεξήγησης των συμπτωμάτων και της ενθάρρυνσης για γυμναστική στο σπίτι.
Μετά από 1 χρόνο, το 69% των ασθενών στις ομάδες παρέμβασης παρουσίασαν βελτίωση της φυσικής τους λειτουργίας, σε σύγκριση με το 6% των ασθενών της ομάδας ελέγχου. Παρόμοιες βελτιώσεις παρουσιάστηκαν στους τομείς της κόπωσης, του ύπνου, της φυσικής αδυναμίας και της διάθεσης. Παράλληλα, η εξήγηση των συμπτωμάτων είχε ως αποτέλεσμα να πειστεί το 94% των ασθενών να αυξήσει τη δραστηριότητά
του. Το συμπέρασμα είναι ότι η ψυχολογική υποστήριξη, σε συνάρτηση με κάποια αυξημένη σωματική δραστηριότητα, βοηθούν τους ασθενείς με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης να ξεπεράσουν πιο γρήγορα τα συμπτώματά τους.
Βελονισμός: Δεν υπάρχουν πολλές μελέτες που να ερευνούν συγκεκριμένα τη χρήση του βελονισμού στη θεραπεία του συνδρόμου.
Διάφορες μελέτες όμως έχουν διαπιστώσει ότι ο βελονισμός μπορεί να βοηθήσει σε καταστάσεις με παρόμοια συμπτώματα όπως η κατάθλιψη, ο πονοκέφαλος, και το σύνδρομο ευερέθιστων εντέρου.
Υπάρχουν επίσης στοιχεία ότι ο βελονισμός μπορεί να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου.
Ψυχοθεραπεία: Η ψυχοθεραπεία μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να ανακουφίζει τον ασθενή
Φαρμακευτική αγωγή: Τα φάρμακα εναντίον του πόνου, τα αντι-καταθλιπτικά και τα αγχολυτικά φάρμακα έχουν τη δυνατότητα να βοηθήσουν και γι' αυτό θα πρέπει να δίνονται κάτω από ιατρική επίβλεψη.
Συμπληρώματα διατροφής και βιταμίνες: Δεν έχει αποδειχτεί ότι τέτοια σκευάσματα έχουν καλύτερα αποτελέσματα από μια διατροφή πλούσια σε λαχανικά, φρούτα, όσπρια ξηρούς καρπούς και άλλα τρόφιμα πλούσια σε ευεργετικές φυτοχημικές ουσίες και βιταμίνες. Ωστόσο σε ορισμένες περιπτώσεις, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν και προβλήματα καχεξίας ή κακής διατροφής τα σκευάσματα αυτά είναι δυνατόν να βοηθήσουν.
Άλλες μορφές θεραπείας: Ορισμένοι ασθενείς με το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης ανακουφίζονται από τη θαλασσοθεραπέια, τη χειροπρακτική, τα μασάζ, την ύπνωση, το γιόκα, από τεχνικές χαλάρωσης και άλλες ανάλογες μορφές θεραπείας.
Αμερικανοί επιστήμονες πιστεύουν ότι το σύνδρομο συνδέεται με έναν ρετροϊό, ο οποίος συνήθως προσβάλλει ποντίκια
Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης «πλήττει» περί τα 17 εκατ. άτομα σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι ασθενείς ταλαιπωρούνται πολύ καθώς τα συμπτώματα του συνδρόμου, η χρόνια κόπωση και οι πόνοι στα άκρα, δεν βελτιώνονται ούτε όταν το άτομο ξεκουράζεται (SUΖΑΝΝΕ ΚRΕΙΤΕR)
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ Το αίτιο που κρύβεται πίσω από το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης πιστεύουν ότι ανακάλυψαν αμερικανοί επιστήμονες. Ερευνητές του Ινστιτούτου Whittemore Ρeterson στη Νεβάδα αναφέρουν με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «Science» ότι το σύνδρομο που αλλιώς αποκαλείται μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα (ΜΕ) φαίνεται να συνδέεται με έναν ρετροϊό ο οποίος συνήθως προσβάλλει ποντίκια αλλά παράλληλα εντοπίζεται και σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη.
Αν και τα μέχρι στιγμής δημοσιευμένα στοιχεία δεν αποδεικνύουν αιτιώδη σχέση μεταξύ του ιού και του συνδρόμου, σύμφωνα με τους ερευνητές, τελευταία δεδομένα της ομάδας που δεν έχουν ακόμη δημοσιευτεί μαρτυρούν ότι ο συγκεκριμένος ρετροϊός, ο οποίος ονομάζεται ΧΜRV (xenotropic murine leukemia virus-related virus), αποτελεί το σημαντικότερο ή και το μοναδικό αίτιο εμφάνισης της χρόνιας κόπωσης.
Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης «πλήττει» περί τα 17 εκατ. άτομα σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι ασθενείς ταλαιπωρούνται πολύ διότι τα συμπτώματα του συνδρόμου- η χρόνια κόπωση και οι πόνοι στα άκρα- δεν βελτιώνονται ούτε όταν το άτομο ξεκουράζεται. Τη δεκαετία του 1980 το σύνδρομο προκάλεσε μεγάλη συζήτηση και αντιπαραθέσεις καθώς αρκετοί ειδικοί αμφισβήτησαν ότι πρόκειται για μια ανεξάρτητη ασθένεια. Τα νέα ευρήματα όμως αποδεικνύουν την ύπαρξη του συνδρόμου και παράλληλα δείχνουν έναν τρόπο για την αντιμετώπισή του.
Σ ύμφωνα με αυτά τα ευρήματα, ο ιός ΧΜRV εντοπίστηκε στους 68 από τους 101 αμερικανούς ασθενείς με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης που μελετήθηκαν. Την ίδια στιγμή ανιχνεύθηκε μόλις σε 8 από τα 218 άτομα που δεν έπασχαν από χρόνια κόπωση.
Η επικεφαλής των ερευνητών δρ Τζούντι Μίκοβιτς ανέφερε μάλιστα ότι ακόμη πιο «φρέσκα», αδημοσίευτα δεδομένα αποκάλυψαν ότι το 95% των ασθενών με το σύνδρομο είχαν αντισώματα ενάντια στον ιό, γεγονός που μαρτυρεί ότι είχαν μολυνθεί με τον ΧΜRV ο οποίος μπορεί να βρίσκεται επί έτη σε «ύπνωση» στο DΝΑ του ατόμου. Η ομάδα αναλύει αυτή τη στιγμή άλλα 500 δείγματα αίματος ασθενών από το Λονδίνο και, όπως όλα δείχνουν, φαίνεται ότι ο ιός είναι παρών στη συντριπτική πλειονότητά τους. Αν τα ευρήματα επιβεβαιωθούν και από άλλες ερευνητικές ομάδες, τότε ίσως μελλοντικά το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης να θεραπεύεται με αντι-ιικά φάρμακα, όπως αυτά που χορηγούνται για τον ιό ΗΙV του ΑΙDS. Είναι επίσης πιθανό να αναπτυχθεί και ένα προληπτικό εμβόλιο για το σύνδρομο.
Η δρ Μίκοβιτς υποστηρίζει ότι ο συγκεκριμένος ιός ξεκίνησε από τα ποντίκια, πέρασε το «φράγμα των ειδών» και άρχισε να μολύνει ανθρώπους, όπως έχει συμβεί με πολλούς άλλους ιούς που πλήττουν τον άνθρωπο.
Ιδιαίτερη σημασία έχει επίσης το γεγονός ότι πρόσφατα ο συγκεκριμένος ιός συνδέθηκε και με τον καρκίνο του προστάτη. «Η ανακάλυψη του ΧΜRV σε ό,τι αφορά δύο σοβαρές ασθένειες, τον καρκίνο του προστάτη και το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία για πρόληψη αλλά και για θεραπεία και των δύο ασθενειών» σημείωσε ένας από τους ειδικούς που συμμετείχαν στη νέα μελέτη, ο καθηγητής Ρόμπερτ Σίλβερμαν από την Κλινική Κλίβελαντ στο Οχάιο.
Το Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου