Η δυσλεξία είναι μια σαφώς καθορισμένη αναπτυξιακή διαταραχή της ανάγνωσης και της γραφής. Αυτή η αναπτυξιακή διαταραχή δεν οφείλεται σε ασθένεια ή μειωμένη νοημοσύνη.
Πάνω από 100 χρόνια ήδη, παρατηρήθηκε ότι υπήρχαν παιδιά με δυσκολία στην ανάγνωση και στην ορθογραφία. Δυσκολεύονται να μεταφέρουν τον προφορικό τους λόγο στο γραπτό. Έχει αποδειχθεί όμως, ότι η δυσκολία αυτή, δεν έχει καμία σχέση με την έλλειψη νοημοσύνης, διότι ειδικά τεστ έχουν δείξει, ότι οι μαθητές με πρόβλημα δυσλεξίας έχουν, μέσω ή άνω του μέσου όρου δείκτη νοημοσύνης. Άλλωστε δυσλεξικός υπήρξε και ο Αϊνσταιν, ο Έντισον, ο Λεονάρδο Ντα Βίντσι, ο Πικάσσο.
Η δυσλεξία αναφέρεται σε μια διαταραχή στην εκμάθηση του γραπτού λόγου που δεν μπορεί να εξηγηθεί με τη γενική επιβάρυνση στη νοητική ανάπτυξη ή τις συνθήκες διδασκαλίας. Αντίθετα, η δυσλεξία είναι το αποτέλεσμα των μαθησιακών διαταραχών της αντίληψης, κινητικής δραστηριότητας ή αισθητηριακής ολοκλήρωσης και προκαλείται από εξωτερικές αναπτυξιακές διαταραχές των επιμέρους λειτουργιών του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Πρόκειται για ένα πολύπλοκο παζλ των σωματικών λειτουργιών, σε κοινωνικό, συναισθηματικό και ψυχολογικό επίπεδο, το οποίο πρέπει εξ αρχής να συναρμολογηθεί σωστά, για να μάθει ένα παιδί να διαβάζει και να γράφει με επιτυχία.
Είναι γεγονός ότι τα παιδιά με δυσλεξία, στην πραγματικότητα, έχουν καλές επιδόσεις στο σχολείο - εκτός από την ανάγνωση και τη γραφή. Σήμερα γνωρίζουμε ότι η προδιάθεση για την ανάπτυξη της δυσλεξίας είναι σε μεγάλο βαθμό κληρονομική. Όμως, η κληρονομικότητα δεν είναι το παν. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι κληρονομική η δυσλεξία καθαυτό, αλλά μόνο η προδιάθεση.
Η αιτία της δυσλεξίας είναι οι επιρροές κληρονομικότητας, ή τραυματισμού κατά τη διάρκεια της εν λόγω εγκυμοσύνης και του τοκετού, που επηρεάζουν τον εγκέφαλο, ο οποίος επεξεργάζεται τις πληροφορίες, ώστε να δικαιολογηθεί μια τέτοια ειδική αναπτυξιακή διαταραχή. Αντίθετα, οι γονείς και το περιβάλλον των παιδιών, ως αιτία της διαταραχής, έχουν λίγη σημασία. Λαμβάνοντας υπόψη και τις ήπιες περιπτώσεις, είναι περίπου δέκα τοις εκατό του πληθυσμού που πλήττονται από τη δυσλεξία – τα αγόρια δύο φορές πιο συχνά απ΄ότι τα κορίτσια.
Οι δυσλεξικοί είναι συνήθως, κατά τη διάρκεια της σχολικής ηλικίας υπό μεγάλη πίεση. Οι κακοί βαθμοί στο σχολείο μπορεί ορισμένες φορές να οδηγήσουν σε μία γενική αντιπάθεια για το σχολείο, η οποία απειλή στη συνέχεια όλες τις σχολικές επιδόσεις. Επιπλέον, με τη δυσλεξία υπάρχει ο κίνδυνος εκδήλωσης συναισθηματικών διαταραχών, μέχρι την εφηβεία.
Καλό θα είναι η θεραπεία της δυσλεξίας, να ξεκινήσει όσο το δυνατόν νωρίτερα. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση ήπιων αναπτυξιακών διαταραχών, καθώς και στην αντιστάθμιση μιας σοβαρής δυσλεξίας, ώστε με τη σχολική- και άλλη βοήθεια, να έχει μια κανονική επαγγελματική σταδιοδρομία.
Τα δυσλεξικά παιδιά, είναι πολύ πιο ευαίσθητα στην απόρριψη και στην ταπεινωτική κριτική, διότι την υφίστανται διαρκώς. Θα πρέπει να γίνεται προσπάθεια τόνωσης του ηθικού τους και να αποφεύγονται οι αρνητικές και οι υποτιμητικές παρατηρήσεις, γιατί μειώνουν την αυτοπεποίθηση.
ΤΖΑΚΟΥ ΕΛΕΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου