Γιατί η εξάρτηση από το internet αναδεικνύεται στη Νο1 new age «ασθένεια». Κάποτε, όταν φεύγαμε για διακοπές αφήναμε τα κλειδιά στους γείτονες για να ποτίζουν τα λουλούδια.
Το περασμένο καλοκαίρι, η Νάσια φρόντισε να δώσει σε μια φίλη της τους κωδικούς της στο Facebook, μην τυχόν και μείνουν απότιστα τα ψηφιακά της μποστάνια στο Farmville, όπως διαβασαμε στις σελιδες του περιοδικου Μαdame Figaro.
Μέχρι τα Χριστούγεννα του 2008 η Νάσια άγγιζε το πληκτρολόγιο μόνο για τις ανάγκες της εργασιακής της καθημερινότητας, ασχολούμενη με βαρετά Excel και κουραστικές παρουσιάσεις. Το μόνο που δεν ήθελε στον ελεύθερο χρόνο της ήταν να συνεχίσει να αυξάνει τη μυωπία της μπροστά από την οθόνη ενός laptop. Μια ίωση όμως την έριξε στο κρεβάτι και o φορητός υπολογιστής της μετατράπηκε σε διαβατήριο για τον άκρως χαοτικό, αλλά και παράλληλα αφάνταστα γοητευτικό πλανήτη του Internet. Ξεκίνησε αναζητώντας παλιούς συμμαθητές μέσω Facebook, συνέχισε ενθουσιασμένη από την αμεσότητα της επικοινωνίας μέσω MSN και άρχισε να γεμίζει το χρόνο της με διάφορα απλά παιχνιδάκια.
Η ίωση βέβαια πέρασε, αλλά η Νάσια δεν εγκατέλειψε το νέο της «κόλλημα». Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα κάθε πρωί, πριν ακόμη πατήσει το on στη design μηχανή εσπρέσο, πατάει το «power on» του PC. Το surfing συνεχίζεται και στο γραφείο, με ρυθμούς που συχνά αφήνουν πίσω τη δουλειά της, ενώ κάθε βράδυ η έννοια της χαλάρωσης ταυτίζεται με πολύωρο φλερτ με το laptop. Και την επανάληψη της ίδιας υπόσχεσης: «5 λεπτά ακόμη και πάω για ύπνο». Τα λεπτά όμως δεν είναι ποτέ μόνο πέντε. Και μαζί με τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια της, έρχεται στην επιφάνεια και μια σειρά συμπτωμάτων που δείχνουν προς την κατεύθυνση της ταχύτερα αναπτυσσόμενης σύγχρονης tech διαταραχής: του εθισμού στο Ιντερνετ.
www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου